ΑΥΘΑΔΕΙΑ

Η ΑΥΘΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ (εώς και 12 ετών)

Αυτός+ ήδομαι = Εαυτός που ευχαριστιέται. Οι ελληνικές λέξεις έχουν μία σοφία μέσα τους γιατί μαρτυρούν διαχρονικά την αληθινή έννοια όσο και αν εμείς την αλλοιώσουμε μέσα απο το κοινωνικό γίγνεσθαι. Η αυθάδεια είναι μεγάλο πλήγμα στην ανατροφή ενός παιδιού. Όταν το παιδί, σού μιλάει με αγένεια, με ειρωνεία ή αυθάδεια, δεν είναι απλώς μία παρέκκλιση, δεν είναι μία κακή στιγμή. Τα παιδιά γίνονται πομποί -κυρίως- συναισθημάτων, όχι τόσο των λέξεων και εάν έχεις ένα παιδί 10 ετών να σου μιλά απαξιωτικά, τότε εσύ έχεις απαξιώσει τον εαυτό σου μπροστά του. Καλύτερα να το κοιτάξεις γιατί αυτό το παιδί θα συνεχίσει σε ράγες που η προσωπικότητα του αργά ή γρήγορα θα ρίξει το τρένο στο γκρεμό. Η εσωτερική και εξωτερική ευγένεια δεν είναι θέμα σεβασμού μόνο, είναι ζήτημα ευθυγράμμισης ρόλων. Ο ρόλος του γονέα έχει μέσα του πτυχές που ένα παιδί θα καταλάβει μόνο εάν γίνει γονέας. Όχι, δεν υποστηρίζω ανεμπόδιστα την 5η εντολή :"Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου" καθώς αυτό το σλόγκαν έγινε αιτία για σαρωτική ενοχή σειράς γενεών και συνεπώς δεν οδήγησε σε αποκατάσταση των σφαλμάτων καμίας απο τις προηγούμενες. Προσωπικά, θα μείνω με τον απ. Παύλο που συμπλήρωσε:"Μην Παροργίζετε τα τέκνα σας" και θα βρεθώ στην αυθάδεια του παιδιού της προεφηβείας. Τα παιδιά δεν έχουν πολλούς τρόπους να μας δείξουν οτι βιώνουν λάθος δρόμο απο νωρίς. Ο λάθος δρόμος είναι σίγουρα να μη γνωρίζουν σε ποιες συντεταγμένες κινούνται μεταξύ των -λίγων ακόμα- ρόλων όπως εκείνων του παιδιού και γονέα. Η αυθάδεια είναι ένας πολύ σίγουρος τρόπος να ζητήσουν βοήθεια. Να κάνουν έκκληση για βοήθεια για τη δημιουργία ενός χαρακτήρα που δεν θα έχει ανάγκη ποτέ να "ευχαριστηθεί" απαξιώνοντας τους άλλους.

Χριστίνα Μπογιατζή -Παιδοψυχολόγος-Λογοπαθολόγος