- Christina Bogiatzi
ΑΥΤΑΞΙΑ
Πού να διδαχθείς την αυταξία εάν δεν γεννήθηκες μέσα σε αυτήν; Πώς να αντικρύσεις τον εαυτό σου στον καθρέπτη εάν δεν είχες καθρέπτες πουθενά στο σπίτι; Αληθινή τραγωδία είναι να ζεις ασθμαίνοντας ενώ θα μπορούσες να χωρέσεις τριπλάσιο οξυγόνο στους πνεύμονες για να τρέξεις τον Όλυμπο. Όλα επειδή όταν ήσουν μικρός κάποιοι άλλοι αποφάσισαν για σένα, χωρίς εσένα. Η αυταξία δεν είναι έπαρση, δεν είναι καλάμι να καβαλήσεις, είναι το όμορφο χαλάκι στο κατώφλι σου να σκουπίζεις τα πόδια για να μπεις μες στη ψυχή σου. Η Αυταξία δεν διδάσκεται πουθενά ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται μέσα σε κάθε καλημέρα, σε κάθε αγκαλιά και κάθε χαμόγελο προς πάσα κατεύθυνση για πάσα νόσο και αιτία. Πόσοι άνθρωποι πέθαναν απο ασφυξία μέσα σε ένα σπασμένο χρονοντούλαπο μίας αδικημένης αυτοεικόνας επειδή μπήκαν απο νωρίς στα μαυσωλεία των γονιών τους; Η αυταξία είναι να λες καλές κουβέντες στον εαυτό σου, είναι να εμπιστεύεσαι τα λόγια σου πριν καν τα γνωστοποιήσεις σε άλλους. Αυταξία δεν είναι να λες πως εισαι σπουδαίος για κάτι που έκανες, αλλά ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ πως ότι και εαν έκανες, σίγουρα έχεις μέσα σου κάτι σπουδαίο που αξίζει να αγαπηθεί. Μην ψάχνετε την αυτοπεποίθηση γιατι αυτή ειναι sprint και κρατάει όση απόσταση την πάει η κατα κοσμο επιτυχία. Η αυταξία είναι σταθερή αξία, είναι αληθινή σχέση με τον εαυτό μας, είναι ο καθρέπτης που όσο και να λερωθεί δεν σπάει ποτέ και στο τέλος δεν έχει ποτέ τέλος γιατί όλα όσα γίνεσαι στο μαραθώνιο τα κουβαλάς για πάντα μαζί σου.
