ΛΕΞΕΙΣ

"Οι λέξεις είναι αντικείμενα" είπε η Maya Angelou. Λατρεμένη εξήγηση για όλη τη νεραιδόσκονη των ποιητών, μισητή ερμηνεία για όσους εκφράζονται με κακοποιητικό τρόπο. Οι

λέξεις είναι αντικείμενα, είναι καθρέπτες, είναι ρούχα, ίσως και στο τέλος να γίνουν ζωτικά όργανα που ή θα τα χάσεις απο καρκίνο ή θα σε αφήσουν να ζήσεις με αξιοπρέπεια και οξυγόνο.

Πρόσεχε πως μιλάς σε όποιον έχει χάσει παιδί, ακόμη και η λέξη "παιδί" πονάει αφόρητα.

Πρόσεχε τον άστεγο καιτον ναρκομανή, μην τον πεις "αλήτη" γιατί έτσι του πήρες και την τελευταία ρανίδα ελπίδας μέσα του να ζήσει σαν άνθρωπος.

Πρόσεχε το παιδί σου, μην του πεις καμία λέξη για να το χαρακτηρίσεις, ούτε να το προσδιορίσεις, ούτε καν να το επαινέσεις πολύ. Οι λέξεις είναι αντικείμενα και όποιος με θεωρεί υπερβολική τότε να μου εξηγήσει γιατί τα μνήματα έχουν ονόματα, ημερομηνίες και την καλύτερη πεζογραφία που γράφτηκε ποτέ. Να μου εξηγήσει γιατί στα παγκάκια και τα δέντρα παραχαράκτηκαν οι μεγαλύτερες αγάπες, να μου εξηγήσει γιατί όλοι αναζητούμε τίτλους που με μία λέξη θα περικλείουν όλη μας την ύπαρξη και γιατί όλη η ανθρωπότητα στροβιλίζει το εγώ της μέσα απο σύμβολα, βιβλία και εξομολογήσεις.

Πρόσεχε και εκείνους που έζησαν παιδικά χρόνια χρωματισμένα με βρισιές και απαξιωτικές ρήσεις γιατί εκεί ίσως αντιμετωπίσεις μεγάλο ναρκοπέδιο. Οι λέξεις εγχαράζονται βαθιά και μόνο όποιος είναι αποσυνδεδεμένος δεν αποδίδει αυτή την ιδιότητα στις λέξεις.

Ο θεραπευμένος δεν έπαψε να βρίσκει τις κακές λέξεις σημαντικές, απλώς έπαψε να θεωρεί σημαντικό εκείνον που τις ξεστομίζει.

Μα πάνω απο όλα... Πρόσεχε πώς μιλάς στον εαυτό σου. Οι λέξεις είναι ο τρόπος να εκφράσεις οτιδήποτε αλλα μη σταθείς μόνο εκεί. Χρησιμοποίησε τες μέσα σου για να νιώσεις πως υπάρχεις, πως τελικά, ο,τι και να γράψουν για σένα στο μνήμα, είχες ήδη βρει τις κατάλληλες λέξεις εσύ πριν απο εκείνους.

#λέξεις

Χριστίνα Μπογιατζή