ΜΑΣΤΙΓΑ ΠΑΙΔΙΩΝ

Πολλοί γονεις αγωνιούν για την αυτοπεποίθηση των παιδιών τους. Η αλήθεια είναι πως κάποτε, η μάστιγα της παιδικής ηλικίας ήταν η έλλειψη αυτοπεποίθησης. Έβλεπες παιδιά ή και έφηβους απόλυτα ικανούς να καταφέρουν οτιδήποτε κι όμως μέσα τους κάτι τους σταματούσε, κάτι αστείο, κάτι επιφανειακό που μεγαλώνοντας το απομυθοποιούσαν και στο τέλος ανακτουσαν -έστω και καθυστερημένα- το χαμένο έδαφος. Έβλεπες το στρουμπουλό κοριτσάκι του γυμνασίου να εμφανίζεται ως πετυχημένη 40αρα με ταπεινοφροσύνη και απέριττη ομορφιά που ουδέποτε θεώρησε δεδομένη. Η μάστιγα αυτής της εποχής στα παιδιά μας δεν ειναι πια η αυτοπεποίθηση. Δυστυχώς είναι κάτι πολυ βαθύτερο που δεν ανακτάται εύκολα μέσα απο λίγη γυμναστική και καλους φίλους. Είναι Η ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ απο τον εαυτο τους, είναι η απουσία της κουβέντας με την εσωτερική τους φωνή. Εαν θέλουμε να δώσουμε αιώνια τροφή στα παιδιά μας, ας τους δώσουμε ένα καθρέπτη να μας πουν ποιον βλέπουν εκεί, ποια γνώμη έχουν για αυτόν και πώς του μιλούν απο το πρωί μέχρι το βράδυ. Η σωστή παιδαγωγική δεν ειναι ανακάλυψη εξεζητημένων εννοιών ψυχολογίας, είναι Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΕΝΟΣ ΗΔΗ ΑΡΚΕΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ στο παιδί μας. Ξεκινήστε με τον καθρέπτη. Μπείτε πρώτοι εσείς μπροστά του. Συνήθως απο εκεί ξεκινουν όλες οι γραμμές των γενεων, είτε με άγκυρες, είτε με χάσμα. Απο εμάς εξαρτάται.