- Christina Bogiatzi
ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Η πρώτη μορφή αλληλεπιδρασης με τα πράγματα του κόσμου είναι πάλι μοναχική. Γιατί φοβόμαστε τόσο τη μοναξιά; Ξεχάσαμε εκείνη την πρώτη εμπειρία με τα ανθρωπάκια που τα βάζαμε και τα βγάζαμε από καράβια και σπίτια, εκείνες τις πλαστελίνες που κολλούσαν μισές στα χέρια μας;Ένιωθες ανασφάλεια τότε; Τώρα είναι τρομακτική λίγη ώρα χωρίς παρέα, χωρίς κινητό, χωρίς τίποτα. Φόβος μεγάλος ή κακή παρέα ειδικά όταν αυτή συμβαίνει από εμάς προς εμάς. Τα μεγαλύτερα λάθη στη ζωή μου τα έκανα όταν δεν ήξερα πώς να μιλήσω ανθρώπινα στον εαυτό μου. Εκπαιδευτήκαμε να περπατάμε στο φεγγάρι και δεν μάθαμε ποτέ ποιος ήταν εκείνος που πάτησε εκεί. Το ΜΟΝΑΧΙΚΟ παιχνίδι είναι η αρχή της δημιουργίας για τα παιδιά και η συνέχεια της αυτογνωσίας για τους μεγάλους.