Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ (για γονείς)

1.Αφησε με να μάθω να παίζω ή να είμαι λίγο μονος μου ακόμη και αν σου γκρινιάζω ή σε ακολουθω απο πίσω. Αργα ή γρήγορα θα εμπιστευτώ την απουσια σου και θα καλωσορίσω την παρουσία μου. Θα αναγνωρίσω την ύπαρξή μου! Πόσο σπουδαίο είναι αυτό!

2. Πάρε μου παιχνίδια που μπορώ να πιάσω, να ακούσω, να δω και να ταυτιστω. Εαν έχω παιχνίδια που είναι στη φαντασία μου, θα μεγαλώσω σαν φαντασμα, οχι σαν αληθινό προσωπο γιατί η φαντασία μου είναι αναξιόπιστη όταν παρασύρεται ενώ μπορεί να γίνει η αφετηρία της εκπληρωσης των ονείρων μου εαν την προστατεύσω.

3.Ρώτα με πώς νιώθω για τον εαυτό μου ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ και όχι εάν κάνεις επιπληξη ή κήρυγμα. Θα ξέρω να ρωτώ και εγώ μετά όταν δεν θα βλέπει κανείς. Δε μετράει τι θα σου πω όταν νιώθω ντροπή ή ενοχή. Θα μετραει κυρίως όταν δεν θα πιέζομαι απο άλλο συναίσθημα. Θέλω να έχω επαφή με τα συναισθήματά μου πριν χρειαστεί να τα εμφανίσω στους άλλους.

4.Ενημέρωσε με πως μέσα στο μυαλό μου έχω εικόνες και ιδέες που είναι άλλοτε άπιαστες και άλλοτε διαχειρίσιμες. Μην με αφήνεις να νομίζω πως το μυαλό μου είναι κάτι απλό ή παντα καλό. Ειναι ένα εργοστάσιο που μπορεί να κάνει μαζική παραγωγή αλλά μπορεί να βγαλει και προιόντα προς απόσυρση. Δεν θα φοβάμαι τις σκέψεις μου εαν το κάνεις αυτό.

5. Δείξε μου έναν ολόσωμο καθρέπτη και άσε με να σου πω τί είδα, εάν βλέπω ατέλειες, εάν κάτι με ενοχλεί ή οχι. Μη βιαστείς να μου πεις οτι ειμαι το πιο όμορφο παιδι στο κοσμο γιατι θα απογοητευτώ πολυ όταν κάποιος θα με πει άσχημη/ο. Ρωτησέ με ΕΓΩ πώς βλέπω τον εαυτό μου και βοηθησέ με να διορθώσω κάτι που δεν μου αρέσει. Εαν δεν διορθώνεται, τότε διδαξέ με πως η ομορφιά ειναι ΟΝΤΩΣ υποκειμενική και εσωτερική υπόθεση.

6.Μη μου μιλάς ΚΑΘΟΛΟΥ για τους άλλους (τί έκαναν/τι καταφεραν οι αλλοι με τα παιδιά τους κτλ) γιατί θα κάνω σημείο αναφοράς τον κόσμο και μετά θα χάσω για πάντα τον εαυτό μου (και εσυ εμενα).

7.Ρώτησε με τί γνωμη εχω για τους φίλους μου, εκεί θα καταλαβεις πώς βλέπω τον εαυτό μου. Εαν διαπιστώσεις -μετά τα 6 μου έτη- πως έχω κριτήρια ρηχά, τότε πρέπει να μου αλλάξεις κάποιες αξιες μέσα μου πριν να ειναι αργά (12 ετών).

8. Μην με προστατευεις απο την αρρωστια των άλλων για να μη θεωρήσω τίποτα δεδομένο και να είμαι πάντα ευγνώμων που ζω. Πήγαινε με σε νοσοκομεία να βλέπω παιδιά που νοσούν και να τους προσφέρω ένα σακουλάκι καραμέλες. Θα έχεις βάλει μέσα μου το μεγαλύτερο antivirus της ψυχής μου: ΤΗΝ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ.

9. Πρόσεχε να μη μου λες "εγώ, εγώ" όταν διορθώνεις μία συμπεριφορά μου. Ξεκίνα με το "Εσύ πώς το βλεπεις αυτό;" Βάλε συνέπεια/τιμωρία ουτως η αλλως εάν πρέπει, απλώς έτσι θα μάθω το βαθυ σεβασμό και ρεαλισμό ταυτόχρονα. Ανεκτίμητα δώρα για μια ακέραιη προσωπικότητα!

10.Προσπάθησε να ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ στη ζωή σου. Οχι με τεχνητό τροπο, αλλά να είσαι ΕΣΥ πρωτα στο δρόμο που ανήκεις, να ξερω πως ζεις αληθινά και όχι με το στανιό, όχι με το ζόρι. Η ΖΩΉ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟ και εαν ξέρω πως ήσουν χαρούμενη εκεί μέσα μαζί μου, θα μπορώ να κρατήσω μέσα μου ένα θερμοκήπιο για τον εαυτό μου όση καταιγίδα και αν συναντήσω όταν βγω απο το δικό σου.