ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ Η ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ;

Πολλές φορές, μία σχέση μοιάζει υγιής ενώ δεν είναι. Η αντίληψη του ανθρώπου για την αγάπη κρύβει ευφάνταστες παγίδες. Η συγχωνευτική σχέση είναι μία νοσηρή κατάσταση ανάμεσα σε δύο μέλη και οδηγεί σε απώλεια εαυτού. Η συγχώνευση μπορεί να δημιουργηθεί είτε σε άνισες σχέσεις όπως αυτή του παιδιού και του γονέα, είτε σε ισότιμες οπως αυτή των συντρόφων. Τι θα πει συγχώνευση ομως; Ποια είναι τα έκδηλα στοιχεία της; Στις άνισες σχέσεις, το παιδί ή μαθητής κτλ, δεν έχει το δικαίωμα να διαμορφωθεί ως οντότητα. Βρίσκεται συνέχεια αντιμέτωπο με την ενοχή σε κάθε πρωτοβουλία ενώ ταυτόχρονα αναγκάζεται να ακολουθήσει με ψυχαναγκασμό του γονέα/δασκάλου μία άλλη οδό αυτο-αποξένωσης και στο τέλος εξάρτησης απο εκείνον. Η συγχώνευση είναι επικίνδυνη επειδή η ζωή σου μπορεί να περάσει ως την ιδέα πως αγάπησες/αφιερώθηκες σε κάποιον ενώ στην ουσία δεν βρήκες τον τρόπο να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Στην περίπτωση της ισότιμης σχέσης, η κοινότυπη φράση «Γίναμε ένα», ακούγεται στόχος ζωής εντούτοις θέλει πολλή προσοχή και επιφύλαξη. Το ένα σε μία ισότιμη σχέση δεν παύει ποτέ να απαρτίζεται απο δύο ισότιμα μέλη, δύο ανθρώπους που έχουν ίδια δικαιώματα στην ευαλωτότητα, την ανάγκη, την ταυτότητα, την αξία να φροντιστούν εξίσου ο ένας απο τον άλλον. Η συγχώνευση δεν το επιτρέπει αυτό διότι χάνεται η ταυτότητα και συνεπώς οι αληθινές αναγκες/αξίες/επιθυμίες βρίσκονται πάντα υπο σκιάν. Οι συνέπειες αυτού ειναι ο θυμός, η αποστροφή, η βαθιά αποξένωση, ένας συμβιβασμός φόβου και στο τέλος, μία ζωή (δύο ζωές) που δεν βιώθηκε ποτέ με πραγματική αγάπη, σεβασμό και αλήθεια. Το ταξίδι της αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης απεχθάνεται την συγχώνευση. Είναι σαν να έμεινες έγκυος αλλά τελικά, δεν γέννησες ποτέ. Στο τέλος κάποιος/κάποιοι θα πεθάνουν.

Μπογιατζή Χριστίνα

Παιδοψυχολόγος-Λογοπαθολόγος