ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ

Η υπερκινητικότητα του παιδιού δεν είναι απλή υπόθεση. Η συμβολή της παιδαγωγικής του γονέα στην περίοδο ΠΡΙΝ το Δημοτικό είναι πλέον αδιαμφισβήτητη.

Ένα παιδί μπορεί να έχει υπερκινητικότητα με τρεις αφετηρίες. Η πρώτη είναι η αμιγώς γονιδιακή συνεισφορά, η δεύτερη αφετηρία είναι επίκτητη (περιβάλλον) και η τρίτη το μείγμα των δυο.

Η υπερκινητικότητα είναι εμπόδιο στη διαδικασία της μάθησης επειδή διαταράσσει την προσοχή. Σύμφωνα με το μοντέλο των SOHLBERG-MATEER, η προσοχή έχει κάποιες κατηγορίες. Είναι οι εξής:

α. Η Εστιασμένη προσοχή : Αναφέρεται στην ικανότητα να εστιάσουμε την προσοχή μας σε ορισμένα ερεθίσματα,

β.H Διαρκής προσοχή, η ικανότητα να ανταποκρινόμαστε σε ένα ερέθισμα ή δραστηριότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα

γ. H Επιλεκτική προσοχή : η ικανότητα να ανταποκρινόμαστε σε ένα ερέθισμα ή συγκεκριμένη δραστηριότητα με την παρουσία των άλλων ερεθισμάτων που αποσπούν την προσοχή,

δ. H Εναλλασσόμενη προσοχή : Αυτό συνεπάγεται τη δυνατότητα να αλλάζουμε την εστίαση της προσοχής ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα ερεθίσματα και τέλος:

ε. Η Διαιρεμένη προσοχή η οποία μπορεί να οριστεί ως η ικανότητα του εγκεφάλου μας να ανταποκρινεται σε διαφορετικά ερεθίσματα ή δραστηριότητες ταυτόχρονα.

Η υπερκινητικοτητα λοιπον, πλήττει όλα τα είδη προσοχής καθώς ο εγκεφαλος απασχολείται με την κίνηση του σώματος και όχι την γνωστική λειτουργία της προσήλωσης. (Ακολουθούν οδηγίες προς γονείς για τον περιορισμό/ την αντιμετώπιση της υπερκινητικότητας σε ηλικία νηπιακή -προσχολική αλλά και σχολική πριν την έναρξη της εφηβείας).