Διαμερισματοποίηση

Όρος ψυχαναλυτικός, όχι όμως τόσο δυσνόητος όσο ακούγεται. Τί είναι η διαμερισματοποίηση;

Είναι αυτή η διεργασία που επιτρέπει στον ανθρώπινο ψυχισμό να δημιουργεί ειδικούς χώρους μέσα του (διαμερίσματα) με σαφή όρια μεταξύ τους.

Η διαμερισματοποίηση είναι η αρχιτεκτονική ενός -εύχομαι σωστά- τεμαχισμένου εαυτού με σκοπό να διαφαίνονται με ευκρίνεια όλες οι λειτουργίες του. Αυτός ο μηχανισμός είναι κυρίως διανοητικός και όχι συναισθηματικός. Είναι ένας τρόπος να δεις τα συναισθήματα της προσωπικότητάς σου απο κοντά με προσοχή και ευλάβεια δίχως να χρειάζεται να τρομάξεις απο αυτά. Αυτή η διεργασία ξεκινά απο την πρώιμη παιδική ηλικία και συνεχίζεται εσαεί μέχρι να αναδυθεί στο συνειδητό του ανθρώπου.

Ένα παράδειγμα είναι όταν μπορούμε να αξιολογήσουμε τον εαυτό μας σύμφωνα με ό,τι καταφέραμε στο επάγγελμα ή στην προσωπική μας ζωή κτλ. Βγάζουμε συμπεράσματα και διαμερισματοποιούμε τον εαυτό μας. Ο κίνδυνος σε αυτό είναι η ψευδαίσθηση και η απομάκρυνση απο την ολότητα της ύπαρξής μας.

Ο άνθρωπος είναι ολιστικός στη φύση του. Είναι ένα σπίτι, ένα υποκείμενο, ένα κύτταρο που μέσα έχει όλες τις πληροφορίες. Ο άνθρωπος είναι ένας για όλον και όλος για έναν. Η διαμερισματοποίηση είναι μία γραμματειακή υποστήριξη του νου για να μπορέσει να τακτοποιεί και να αξιολογεί εποπτικά τον εαυτό του, δεν είναι όμως το κέντρο μέσα του.

Κάποιος δύναται να διαμερισματοποιήσει τον εαυτό του σύμφωνα με επιτεύγματα ζωής πχ. καταξίωση, με επιφανειακά κριτήρια πχ. εμφάνιση αλλά και βαθύτερες χαρακιές-τομές όπως ψυχολογικές, σωματικές ή πνευματικές διαδρομές ένθεν κακείθεν.

Η απόλυτη ισορροπία και αρμονία μέσα μας είναι όταν μπορέσουμε να ενώσουμε τόσο δυνατά τα κομμάτια του εαυτού μας που να μη φαίνεται πια καν πως κάποτε είχαν σχισμές,

πόσο μάλλον νυστέρι.

#αποσυνδεση #dissociation #compartmentalisation