Το εγώ του παιδιού

Είναι δεδομένο πως ο γονέας θα έρθει αντιμέτωπος με το "εγώ" του παιδιού. Το "εγώ" είναι ζώνη σύγκρουσης μα όχι απαραίτητα πολέμου. Μην φοβηθείτε αν δείτε το 4χρονο παιδί σας να κλαίει χωρίς λόγο. Μην αγχωθείτε αν δείτε το 9χρονο παιδί σας να ζητάει ανταλλάγματα για να εκτελέσει καθημερινά καθήκοντα, μην στενοχωρηθείτε αν δείτε το παιδί στην εφηβεία να βάζει κάθε συμπεριφορά σας στο μικροσκόπιο. Το πεδίο του ΕΓΩ του παιδιού είναι πεδίο αποδόμησης με σκοπό την ανοικοδόμηση, όχι το γκρέμισμα.

Η αντιμετώπιση στο εγώ- είτε ειναι παιδί, είτε ενήλικας- έχει τρεις συνιστώσες.

1. Παραμένω στο θέμα σύγκρουσης και δεν αποπροσανατολίζομαι. Για παράδειγμα, δεν μεταβαίνω σε άλλο σημείο τριβής (το "Πλύνε τα δόντια σου" γίνεται "Ποτέ δεν με ακους!"). Αν αλλάξετε θέμα ή γενικεύσετε, έχετε παγιδευτεί στο δικό σας ΕΓΩ συνεπώς χάσατε το ευεργέτημα της υγιούς σύγκρουσης.

2. Δεν συγκρατώ στην μνήμη μου το προηγούμενο συμβάν. Αν τσακωθήκατε με κάποιον- παιδί ή ενήλικας- δεν συνεχίζετε τον "καβγά" με υπόγειο τρόπο σε απρόβλεπτες και άστοχες μελλοντικές στιγμές. Φράσεις τύπου "Μα και χθες το ίδιο έκανες, δεν με προσέχεις καθόλου" είναι σαν ένα συρτάκι πολέμου όπου το παιδί αιφνιδιάζεται απο το δικό σας ΕΓΩ . Κατι τέτοιο φέρει στην επιφάνεια την αθεράπευτα καλή σας μνήμη όμως εδώ η μνήμη βλάπτει.

3. Τρίτη (3) συνιστώσα αντιμετώπισης του εγώ- μια τολμηρότατη θα έλεγα- είναι η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ. Αν δείτε ένα παιδί να συμπεριφέρεται με εγωισμό, μετατρέψτε το παράλογο σε δημιουργικό. Αν ζητάει αντάλλαγμα για να μελετήσει, δώστε του αντάλλαγμα μια παιδική του φωτογραφία εξιστορώντας του πώς ήταν σαν μωρό και αφήστε τον/την να απορεί αν χάσατε το μυαλό σας.

Αν το 12-χρονο παιδί σας θέλει να έχει τον τελευταίο λόγο σε ό,τι πείτε, προσποιηθείτε πως είστε μουγγός και γραψτε σημειώματα. Κάντε το παιδί να αποσυντονίσει το "εγώ" χτίζοντας γέφυρες στον "εαυτό". Θυμηθείτε: Όσο χτίζεις "ΕΑΥΤΟ", γκρεμίζεις "ΕΓΩ" και τούμπαλιν...Τραμπάλα δηλαδή. Καλή επιτυχία σε όλους. 

#εγωισμός #ego #δημιουργία #φόβος