Το γυμνασιόπαιδο

Μη γελιέσαι, είμαι τρομαγμένος κι ας φαίνομαι ψύχραιμος. Είναι όλα καινούρια και εγώ θα πρέπει να ξαναποδείξω ποιος ειμαι απο την αρχή. Στο δημοτικό ήμουν πρώτος τώρα ειμαι παλι τελευταίος.

Μην εφησυχάζεις αν ήμουν άριστος μαθητής στο δημοτικό, μπορεί τώρα να έχω δυσκολία σε μάθημα που δεν υποπτέυεσαι γιατί μου είναι πρωτόγνωρο ή αδιάφορο.

Μη θεωρείς δεδομένο πως είμαι το ίδιο παιδί που τελείωσε το δημοτικό γιατί κάθε μέρα στο γυμνάσιο μετράει σαν δέκα για μένα που μεγαλώνω και προσπαθώ να ανήκω κάπου αυτόνομα και με την αξία μου χωρίς να με υπερασπίζεσαι κάθε στιγμή.

Μη με αφήσεις να είμαι ελεύθερος σε όλα γιατί η εφηβεία που μπαίνω θέλει όρια απλώς τα θέλει με περίσσιο σεβασμό.

Αν με δεις να γίνομαι κλειστός προσπάθησε να με πλησιάσεις, σίγουρα κάτι προσπαθώ να διαχειριστώ μόνος μου αλλά να επιμείνεις όσο και αν σου κλεινω την πόρτα.

Χάσε μάχες για να κερδίσεις τον πόλεμο. Η μάχη είναι μία μικρή μου ασυνέπεια, ο πόλεμος είναι η ακεραιότητα του χαρακτήρα μου και η εμπιστοσύνη μου στα λόγια σου.

Μην ξεχνάς πώς ήσουν εσύ στο γυμνάσιο, έβλεπες τους καθηγητές είτε σαν θεούς είτε διάολους ανάλογα με το πόσο άντεχες να δεχτείς την ατέλεια τους. Μην με προστατεύσεις αν εκθέσω τον εαυτό μου όμως μείνε λίγο κοντά, δείξε μου πως με παρακολουθείς και ας είναι με κυάλια.

Αν δεις μαθησιακή δυσκολία ψάξε να βρεις γιατί, δεν υπάρχει παιδί που δεν παιρνει τα γράμματα, υπάρχει μόνο παιδί που δεν του έμαθαν να μην τα φοβάται.

Μην με σχολιάσεις μπροστά σε άλλους ό,τι και αν κάνω γιατί πλέον, έχω μολύβι και γόμα στο χέρι μου, εγώ καταγράφω τα λάθη μου, έγω τα σβήνω, εγώ τα συγχωρώ αν μπορέσω, εγώ τα κρατώ για πάντα στο σεντούκι της τελειοθηρίας μου. Μίλα για μένα με σεβασμό και απόλυτη επιφυλακτικότητα για το ποιος είμαι. Είμαι γυμνασιόπαιδο και όλα ξεκινούν ΠΑΛΙ απο την αρχή.

Όπως τότε... Στην ημερομηνία γέννησης.